ბოლო რამდენიმე ათწლეულის განმავლობაში ვირტუალური ურთიერთობები ჩვენი რეალობის ნაწილი გახდა, რაც კოვიდ-19-ის პანდემიამ განსაკუთრებით აქტუალური და მტკივნეული გახადა. ფილმი ოჯახში ვირტუალურ ურთიერთობებზე, დისტანციასა და კუთვნილებაზეა, რაც ძირითადად გამოწვეულია პოსტსაბჭოთა საქართველოში არსებული სიღარიბით. მას შემდეგ, რაც ერთი წლის განმავლობაში დედობა განიცადა, ფილმის ავტორი, ქეთევან ვაშაგაშვილი შვილთან საქართველოში ბრუნდება.
ამავდროულად, ფილმი იკვლევს ოთხი ქართველი ემიგრანტი დედის ისტორიას, რომლებიც სხვადასხვა განვითარებულ ქვეყანაში ცხოვრობენ, რომ საქართველოში ოჯახის რჩენა შეძლონ. ამ ქალთა მონათხრობი აღწერს იმ დედების ცხოვრებას, რომლებმაც შვილები საქართველოში იმ იმედით დატოვეს, რომ მალე დაბრუნდებოდნენ.
სინამდვილეში, ზოგიერთი მათგანი წლებს, ათწლეულებსაც კი უცხოეთში ატარებს. ეს მოკლემეტრაჟიანი ფილმი შექმნილია დედების თანამშრომლობით, რომლებიც კვლავ სასოწარკვეთილნი ელიან იმ დღეს, როდესაც შეძლებენ ახლობლების ნახვას.
